Zespół Szkół im. Ks. Stanisława Sudoła w Dzikowcu |
|||||||||||||||||||||||||||
|
Ładowanie strony...
AktualnościNasza szkoła
Zespół Szkół im. Ks. Prałata Stanisława Sudoła Dyrekcja
Dyrektor Zespołu Szkół Pani mgr Mytych Justyna Wicedyrektor Pani mgr Elżbieta Bartuzel Nauczyciele
Nasz Patron
„Człowiek Bogu i ludziom bezgranicznie oddany”
Nasz Patronoraz poświecenia się służbie Bogu i ludziom. Urodził się 16 marca 1895 roku w malowniczo położonym wśród lasów przysiółku Zembrza opodal Raniżowa. Jego rodzice byli rolnikami. Wychowywał się razem z siedmiorgiem rodzeństwa w domu, w którym panowało wielkie przywiązanie do religii i tradycji. Uczęszczał do szkoły ludowej w Zielonce i w Raniżowie. Nauczyciele i księża zauważyli u niego nadzwyczajną wrażliwość, nieprzeciętne predyspozycje i chęci zdobywania wiedzy oraz poznawania świata. W roku 1907 rozpoczął naukę w gimnazjum w Rzeszowie, w roku 1910 przeniósł się do gimnazjum w Samborze. Potem wstąpił do małego seminarium w Przemyślu. W każdej z tych szkół był uczniem celującym. 23 września 1915 roku otrzymał świadectwo maturalne. W tym samym roku zapisał się na studia teologiczne w przemyskim Instytucie Teologicznymi i wstąpił do Seminarium Duchownego. 1 czerwca 1919 roku przyjął święcenia kapłańskie. Jego pierwszą placówką duszpasterską była Nasz PatronRakszawa - 16 sierpnia 1919 roku objął tam stanowisko wikariusza. W latach 1922-1944 pracował w Wiązownicy, skąd 20 lipca 1944 r. musiał uciekać „pod wyrokiem śmierci ze strony Ukraińców”. 10 stycznia 1945 roku objął administrowanie parafią Dzikowiec. „Był człowiekiem głębokiej wiary, niezmordowanym spowiednikiem, znanym na okolice. Wyczuwał myśli ludzi. W każdej chwili gotowy służyć, bo to było dla Niego najważniejsze- ratować dusze ludzi. Gdy przyszedł do Dzikowca, parafianie byli zdziwieni; o piątej rano można Go było spotkać w konfesjonale. W Wielkim Poście parafianie podpatrzyli,że nawet o czwartej trzydzieści, przed Najświętszym Sakramentem adorował Jezusa, leżąc krzyżem pół godziny. Gdy tylko się dowiedział, że kto chory i potrzebuje księdza, od razu szedł pieszo, dwa a nawet trzy kilometry”.- tak wspominają go dzikowianie. Zmarł 19 marca 1981 roku. Nasz Patron
Począwszy od roku 2002 w naszej szkole obchodzone są Dni Patrona między 16 a 19 marca - dniem urodzin i dniem śmierci księdza Sudoła.
Hymn i sztandar
Z okazji obchodów Dni Patrona w roku 2003 Urząd Gminy w Dzikowcu ufundował dla Zespołu Szkół im. ks. Prałata S. Sudoła sztandar. Projekt sztandaru opracowali uczniowie. Stos książek, przybory szkolne symbolizują naukę, monitor komputera – nowoczesne środki przekazu, a mała myszka związana jest z życiem Naszego Patrona, który kochał wszystkie stworzenia Boże i podobno dokarmiał miodem i serem myszki w kościele parafialnym. Sztandar poświęcono i przekazano na ręce dyrektora podczas uroczystej Mszy św., której przewodniczył ks. dr Jerzy Dąbek, diecezjalny dyrektor ds. katechetyki diecezji Hymn i sztandar
sandomierskiej. Do głębi poruszony Chrystusem. Na ustach swych kapłańskich niósł Ewangelii treść I nią jak ostrą szpadą dotykał ludzkich serc. Choć odszedł w dal, żyje wciąż wśród nas. W milionach serc jego serce drga. A swoim drganiem wystukuje bardzo prosty rytm, Że Ojczyzna matką, Bóg Ojcem mym. Historia
Początki dzikowieckiej szkoły wiąże się z erygowaniem parafii w Dzikowcu w roku 1572 za panowania Zygmunta Augusta. Przy kościele parafialnym organizowano szkołę parafialną, w której uczono religii i śpiewu kościelnego. Szkoła parafialna w Dzikowcu wymieniona jest w źródłach historycznych w roku 1604. Uczył wtedy Paweł z Mielca. Wymienia się ją jeszcze w źródłach z roku 1646 i 1676. W okresie rozbiorów w roku 1786 cesarz austriacki wydał nakaz zakładania szkół w koloniach. W Dzikowcu istniała wówczas kolonia niemiecka Wildenthal. W roku 1802 w środku kolonii adaptowano stary zajazd karczmy na budynek szkolny Historiaz dwiema salami i mieszkaniem dla nauczyciela. W roku 1805 zasadnicza ustawa szkolna wprowadzała we wsiach szkoły ludowe. Najniższa stopniem organizacyjnym była szkoła trywialna, w której uczono religii, czytania i pisania po niemiecku, rachunków oraz pisania podań urzędowych. Szkoły takie miały być zakładane w każdej parafii i obejmować uczniów w wieku 6-12 lat. Wyższymi organizacyjnie szkołami były szkoły główne, przeznaczone dla młodzieży męskiej, która miała przygotować się do rzemiosła oraz szkoły normalne, które istniały w stolicach krajów wchodzących w skład cesarstwa. W Wildenthalu powstała szkoła trywialna. Jednymi z pierwszych nauczycieli byli Tomasz Jasiewicz i Jan Kotyrha. W roku 1831 uczęszczało do niej 60 chłopców, głównie z rodzin kolonistów niemieckich. Od 1910 roku kierownikiem szkoły był Walerian Jeziorkowski. W latach 1919 -1933 funkcję nauczycieli pełnili: Mikołaj Batiuk, Antoni Kościółek, Franciszek Mazur, Jan Piekara, Józefa Piekara, Filomena Batiuk, HistoriaStanisław Wilanowski, Kazimiera Bąk.
Szkoła miała bardzo trudne warunki lokalowe. Wynajmowano salę u gospodarzy w Nowym Dzikowcu i świetlicę gromadzką. Była to szkoła II stopnia
z czterema nauczycielami, nauka trwała 7 lat ( dwa lata kl.VI). Uczęszczało do niej od 180 do 215 uczniów. Jesienią i zimą frekwencja była wyższa niż w pozostałe miesiące roku.
Szkoła dysponowała niewielką liczba pomocy dydaktycznych; 2 globusy, 2 mapy, 70 woluminów w bibliotece, roczniki „Płomyczka”.
Historia
Do 1 marca 1940 roku funkcję kierownika szkoły pełniła Józefa Piekarowa.
Po jej zwolnieniu funkcję tę objął Rusenko, pochodzący z okolic Strzyżowa, a tuż przed samym wyzwoleniem Rola. W okresie okupacji nauczycielami
byli Maria Michno, Julia Zawieyska, Władysława Straub. Uczono bez podręczników, w języku polskim. Na stopniu niższym obowiązywało czytanie, pisanie, rachunki, gry i zabawy, religia. Na stopniu wyższym uczono się wypowiadać po polsku na tematy środowiskowe, czytania, matematyki ( liczby całkowite i ułamki), przyrody, zajęć praktycznych i rysunku.
Historia
Dzikowiecka oświata, podobnie jak w całej Polsce, przechodziła wiele reform:
Historia
Opracowano na podstawie książek:
Procedury
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
|
